|
زمین پا |
zamin paa |
نگهبان آیش – نگهبان شالی زار |
|
گال انار |
gaal enaar |
انار سرخ رنگ با طعم ترش و شیرین |
|
پش شر |
pesh shar |
۱پشت سر ۲مقداری از گندم،جو یا شالی که بلافاصله پس از درو ... |
|
دله پت |
dele pat |
۲میوه ای که فقط درون آن پخته و بخش بیرونی آن خام مانده باشد ... |
|
شیتان سرا |
shaytaan seraa |
از توابع واقع در منطقه ی رامسر |
|
شرابه کلایه |
sheraabe kelaaye |
روستایی قدیمی در منطقه ی تنکابن |
|
کنار خس |
kenaar Khos |
به دور از دیگران خوابیدن – کسی که ازآمیزش با دیگران اکراه ... |
|
اسبه موزی |
esbemoozi |
۱بلوط سفید رنگ ۱درختی جنگلی با نام علمی etrded ghooercoos |
|
توشن |
towshen |
روستایی از دهستان انجیراب گرگان |
|
بند دینگوئن |
band dingooan |
نخستین مرحله ی نمو شالی که بندی بر ساقه پدیدار شود |
|
درزنه |
dar zane |
۱چشمه ۲درآمد ۳بیرون می زند |
|
پیش بن |
pish ban |
۱تکیه گاه – نقطه اتکا ۲کمک – یاور ۲ پیش بند |
|
تک و پز |
teko poz |
قیافه لب و دهن – چک و چانه |
|
لاکچه |
laakche |
ظرف کوچک – کاسه ی کوچک چوبی |
|
سرتلار |
sar telaar |
منزل گاه و استنگاه دامی در جنگل یا کوهستان که در بالا دست ... |
|
بور سری |
boor sari |
گوسفندی که پوست بدنش سیاه و سرش سفید است |
|
پرده – اشکنی |
parde eshkeni |
از مراسم قدیمی ازدواج در روستا براساس این رسم چند روز پس ... |
|
کرشت |
karashat |
از حال رفتن از دشت بیماری |
|
پروخ هاکردن |
parooKh haakerdan |
خود را جمع کردن – خود را پنهان کردن |
|
دوشان |
dooshaan |
خمره ی شکم دار مخصوص شیره ی خرمالو،انار،انگور و غیره |
|
درازنو |
deraaz no |
۱دهکده ی ییلاقی واقع در بالا جاده ی کردکوی ۲ناوبلند چوبی ... |
|
اپ |
epa |
لفظی که از استشمام بوی نامطبوع ادا شود |
|
جرنگ جرنگ |
jerange jerang |
آوای مداوم زنگ چهار پایان |
|
ارجی |
arji |
روستایی از دهستان جلال ازرک بابل |
|
ول چفت |
val chaft |
سرپناهی که در آغل گوسفندان سازند |
